In de genenbank
Er is één collectie van bittere wilg in de genenbank en deze is ingericht voor oogst. De accessies waarvan geoogst wordt zijn autochtoon en afkomstig uit Gelderland, Overijssel en Noord-Holland.
Rodelijststatus in Nederland
Thans niet bedreigd
Zeldzaamheid
De bittere wilg is een vrij algemene soort en is ook aangeplant vooral in de kustduinen om het zand te beheersen. De wilde variant van de soort is vrij zeldzaam in Nederland. Langs de Maas is de soort plaatselijk algemeen. Verder zijn de Biesbosch, de grotere waterlopen in het Utrechts-Hollands veenweidegebied en langs de Dinkel belangrijke vindplaatsen.
Verspreiding
Het natuurlijke verspreidingsgebied van de bittere wilg omvat Midden- en Zuid-Europa, Noord-Afrika, Centraal-Azië en Japan.
Wist je dat?
In het verleden werd de wilg veelvuldig gebruikt. Zowel het hout, de twijgen als de bladeren. Zo werden wilgen onder andere gebruikt voor manden, touw, visfuiken en veevoer. Bovendien werd de schors gebruikt als pijnstiller en koortsverlager.