Berberis vulgaris

Zuurbes (geen richtlijnsoort)

Natuurlijk verspreidingsgebied

De zuurbes komt voor in bijna geheel Europa, met uitzondering van het noorden van Scandinavië en het oostelijk deel van het Middellandse Zeegebied; oostwaarts komt de soort voor tot in de Kaukasus.

Morfologie

Zuurbes is een tot 2 m hoge struik. De enkelvoudige bladeren zijn langwerpig omgekeerd eirond (2-6 cm lang), gezaagd tot getand, van onderen lichtgroen en staan dicht bijeen aan korte takjes. Kenmerkend voor de soort zijn de driedelige bladdoorns. De bloei is in mei-juni. De soort heeft 4 tot 6 mm grote gele bloemen die in lange (3-5 cm), hangende trossen staan. De vruchten zijn langwerpige, scharlakenrode bessen.

Belangrijkste toepassingen

Zuurbes kan worden gebruikt in landschappelijke beplantingen. De struik verdraagt afzetten en snoei goed en wordt daarom ook veel toegepast als heg-afscheiding.

Klimaat- en groeiplaatseigenschappen

De soort komt voor op zonnige plaatsen op meestal vrij droge grond aan de rand van struwelen en bossen. De soort is kalkminnend, maar kan op vrijwel alle bodems worden toegepast. Hij stelt verder geen bijzondere eisen aan de vruchtbaarheid en vochtvoorziening van de bodem Hij verdraagt zowel volle zon als halfschaduw. De soort is tolerant voor droogte en weinig tolerant voor waterstagnatie. B. vulgaris is gevoelig voor (strooi)zout.

Ziekten en plagen

De soort is tussenwaardplant voor zwarte roest (Puccinia graminis).