Abies grandis

Reuzenzilverspar (richtlijnsoort)
Natuurlijk verspreidingsgebied
Het natuurlijke verspreidingsgebied van Abies grandis is het westelijke kustgebied van Amerika. Het loopt van Vancouver (Brits Columbia) tot San Francisco en oostelijk door Washington en Oregon tot in Idaho en Montana.
Morfologie
Abies grandis is een snelgroeiende soort. De bomen kunnen in hun herkomstgebied tot 75 m hoog worden en in Nederland tot 40 m. De soort heeft een smalle, kegelvormige kroon met takken die in regelmatige kransen staan. De naalden zijn glimmend groen van kleur. De om en om lange en korte naalden zijn horizontaal gespreid in twee rijen langs de twijgen. De met harsblaren bedekte schors is bruingrijs en op hogere leeftijd roodbruin met smalle schorsplaten. De bloei begint in april. De cilindrisch en rechtopstaande kegels zijn eerst olijfgroen, later bruingeel.
Belangrijkste toepassingen
De soort komt niet voor als weg- en straatbeplanting, maar komt voor in parken, plantsoenen en bossen. Hij komt plaatselijk vrij algemeen voor.
Klimaat- en groeiplaatseigenschappen
De Reuzenzilverspar is in de jeugd schaduwminnend, zoals vele Abies soorten. Over het algemeen verdraagt de soort lage bodemvruchtbaarheid matig. De soort is weinig tolerant voor droogte en weinig tolerant voor waterstagnatie. De boom loopt in het voorjaar laat uit en is voldoende bestand tegen koude winters. In Nederland is de soort winterhard. De soort is weinig gevoelig voor windworp.
Ziekten en plagen
De boom kent geen specifieke soortgebonden aantastingen. Oudere bomen willen nog wel eens worden aangetast door wortelschimmels (dennenmoorder, dennenvoetzwam) wanneer ze staan op gronden met een sterk wisselende grondwaterstand.